Միջազգային հարաբերությունները հենց ուժի մասին են։ Օրինակն այն է, որ Ալիևը աշխարհի «թիվ մեկ ամբիոնից» իր նարատիվներն է առաջ տանում, շարունակելով Հայաստանի դեմ հիբրիդային պատերազմը, շարունակելով ապագայում Հայաստանի տարածքային ամբողջականության դեմ ուղղված քաղաքականության միջազգային` վերբալ և վիզուալ լեգիտիմացման գործընթացը։
Իսկ Փաշինյանը նույն ամբիոնից բողոքում է, թե բա TRIPP-ի մեջ «զանգեզուրյան միջանցք» հասկացություն գոյություն չունի։ ՈՒ մի բան էլ բողոքել, թե բա Վաշինգտոնում խաղաղության պայմանագրի նախաստորագրումից հետո էլ Ալիևը չի փոխել իր խոսույթը։
ՈՒղղակի սրան պետք է բացատրել, որ էդպես էլ լինելու է ապագայում, քանի դեռ իր ու իր թիմի նման դառմայեդներն են բազմած Հայաստանի Կառավարության աթոռներին։
Արա ՊՈՂՈՍՅԱՆ